Περίληψη
Η παρούσα επιστημονική ερευνητική μελέτη αφορά την προσέγγιση των κρυπτοπεριουσιακών στοιχείων στο εμπράγματο δίκαιο. Τα κρυπτονομίσματα, τα οποία διαθέτουν τα στοιχεία πολλών πολιτικών δικαιωμάτων, ταυτόχρονα δεν ανήκουν σε κανένα από αυτά, και δεν αντιστοιχούν σε κανένα πλήρως. Αυτό οφείλεται στη μοναδικότητα των ίδιων κρυπτονομισμάτων ως φαινομένου. Τα κρυπτονομίσματα μπορεί επίσης να αντιπροσωπεύουν διαφορετικούς τύπους σχέσεων μεταξύ των κατόχων κρυπτονομισμάτων, καθώς και μεταξύ των κατόχων και των δημιουργών της πλατφόρμας, οι οποίες σχέσεις έχουν δημιουργηθεί σιωπηρά.
Οι συγγραφείς προτείνουν έναν νέο ορισμό για τα κρυπτονομίσματα, μέσω της έννοιας της κρυπτογραφικά προστατευόμενης ιδιοκτησίας, η οποία έχει το χαρακτηριστικό της κρυπτογραφικής επαλήθευσης, της αποκέντρωσης, της διαχείρισης μέσω συναίνεσης, και της χρήσης κατανεμημένων καθολικών. Σύμφωνα με τους συγγραφείς, αφετηρία για τον προσδιορισμό της κυριότητας των κρυπτονομισμάτων θα πρέπει να αποτελεί το γεγονός ότι το υποκείμενο του δικαιώματος θα είναι ο ιδιοκτήτης του περιουσιακού στοιχείου, εφόσον απέκτησε νόμιμα πρόσβαση στο ιδιωτικό κλειδί, κατ' αντιστοιχία, όπως το υποκείμενο αποκτά την κυριότητα ενός ενσώματου περιουσιακού στοιχείου σε νομική βάση.
Εισαγωγή
Το 2008, ένας χρήστης που αυτοαποκαλείται Satoshi Nakamoto δημοσίευσε ένα αρχείο "Bitcoin: A Peer-to-Peer Electronic Cash System" με την περιγραφή του πρωτοκόλλου και της αρχής λειτουργίας του συστήματος πληρωμών με τη μορφή ενός αποκεντρωμένου δικτύου, γνωστού στον κόσμο ως Bitcoin. Αυτό το σύστημα χρησιμοποίησε τεχνολογία Blockchain για τη διεξαγωγή των συναλλαγών μεταξύ των χρηστών. Στην πραγματικότητα, το bitcoin είναι η πρώτη πρακτική εφαρμογή της τεχνολογίας blockchain. Χάρη σε αυτό το σύστημα πληρωμών, το blockchain έχει γίνει ευρέως διαδεδομένο και έχει δείξει τη δυνατότητα δημιουργίας ενός κατανεμημένου συστήματος πληρωμών χωρίς κέντρο ελέγχου, βασισμένο μόνο σε κρυπτογραφικά πρωτόκολλα.
Σύμφωνα με ορισμένες μελέτες, έως το 2021, οι επενδύσεις στην έρευνα blockchain θα μπορούσαν να φθάσουν τα 9,2 δισεκατομμύρια $. Υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι αυτή η τεχνολογία θα φέρει αποκεντρωμένη εμπιστοσύνη, διαφάνεια και αποτελεσματικότητα στην κοινωνία, παρά τις υπάρχουσες προκλήσεις με τη μορφή κλιμάκωσης και ιδιωτικότητας.
Για τους σκοπούς αυτής της μελέτης, το blockchain είναι ένα κρυπτογραφικά προστατευμένο (εικονικά) επανεγγράψιμο μητρώο που υποστηρίζει μόνο την προσθήκη μπλοκ, το οποίο ενημερώνεται μόνο ως αποτέλεσμα συμφωνίας μεταξύ όλων των συμμετεχόντων [1]. Έτσι, το blockchain ως μητρώο θα έχει τις ακόλουθες ιδιότητες όπως αποκέντρωση, διανομή, ασφάλεια, προσθήκη μπλοκ με χρονολογική σειρά, συναίνεση. Από την άποψη του επιχειρηματικού συστήματος, το blockchain είναι μια ψηφιακή πλατφόρμα, οι συμμετέχοντες της οποίας μπορούν να ανταλλάσσουν τα περιουσιακά στοιχεία, μάρκες, ηλεκτρονικό χρήμα, απαιτήσεις και άλλα αντικείμενα μέσω των συναλλαγών χωρίς τη συμμετοχή κεντρικού φορέα.
Η τεχνολογία Blockchain παρέχει τη δημιουργία και κυκλοφορία ψηφιακών περιουσιακών στοιχείων, σημαντικό χαρακτηριστικό των οποίων είναι η ύπαρξή τους αποκλειστικά σε ηλεκτρονική μορφή σε απομόνωση από τον υλικό κόσμο με τη μορφή κρυπτογραφικού ψηφιακού κώδικα. Αυτή ακριβώς είναι η νομική τους αβεβαιότητα στην ερμηνεία ως αντικείμενο δικαίου, συμπεριλαμβανομένης της προστασίας [2].
Τα συστήματα blockchain και οι τεχνολογίες κατανεμημένου μητρώου είναι νέα λογιστικά εργαλεία που παρέχουν κατανεμημένη λογιστική χωρίς έναν μόνο ελέγχοντα. Τέτοιες υποδομές καθιστούν δυνατή τη δημιουργία: αρχικά ψηφιακών περιουσιακών στοιχείων, δηλαδή των περιουσιακών στοιχείων που υπάρχουν μόνο σε ψηφιακή μορφή στο πληροφοριακό σύστημα που τα εκδίδει. tokenize υφιστάμενων περιουσιακών στοιχείων, δηλαδή, αντιπροσωπεύουν ψηφιακά τα περιουσιακά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων εκτός του πληροφοριακού συστήματος.
Επί του παρόντος, υπάρχουν σημαντικά κενά στον κόσμο και στη ρωσική νομοθεσία που διέπει την κυκλοφορία των κρυπτονομισμάτων. Η χρήση του blockchain, των έξυπνων συμβολαίων, των μαρκών και των κρυπτονομισμάτων εξακολουθεί να βρίσκεται σε μια ζώνη οικονομικής αβεβαιότητας. Η εύρεση κρυπτονομισμάτων στη γκρίζα ζώνη αποτελεί αποτρεπτικό παράγοντα για την εισαγωγή καινοτόμου τεχνολογίας. Ένα από τα εμπόδια στη νομική ρύθμιση και την ομοιόμορφη διαμόρφωση πολιτικής για την αναδυόμενη βιομηχανία κρυπτογράφησης και blockchain είναι η έλλειψη σαφούς και κοινής ορολογίας. Ακόμη και η έννοια των κρυπτονομισμάτων δεν έχει έναν ενιαίο ορισμό και ερμηνεύεται στις περισσότερες πηγές ως γενικός όρος για ψηφιακά διακριτικά που εκδίδονται και κυκλοφορούν σε συστήματα κατανεμημένου καθολικού.
Συμπέρασμα
1. Το σύγχρονο στάδιο ανάπτυξης της κοινωνικής και οικονομικής κοινωνίας χαρακτηρίζεται από τις διαδικασίες ψηφιοποίησης και παρουσιάζει σημαντική πρόοδο του επιστημονικού και τεχνικού κανόνα-
διαδικασία λήψης αποφάσεων, η οποία διασφαλίζει τη νομική ρύθμιση των κοινωνικών σχέσεων.
2. Πρέπει να σημειωθεί ότι υπάρχει η τάση τα δικαστήρια να αναγνωρίζουν την ύπαρξη φαινομένων όπως η εξόρυξη, το κρυπτονόμισμα, το token, το ICO σε αστικές, διαιτητικές και ποινικές διαδικασίες. Ο ορισμός της ουσίας του κρυπτονομίσματος ως αντικειμένου του αστικού δικαίου θα καθορίσει την ιδιότητά του ως αντικειμένου και μέσου για καταπάτηση και διάπραξη κοινωνικά επικίνδυνων πράξεων.
3. Όταν ταξινομείτε ένα κρυπτονόμισμα ως άυλο, μπορείτε να προσδιορίσετε την κυριότητά του αποκτώντας νόμιμα ένα ιδιωτικό κλειδί.
4. Η εγκληματική χρήση του κρυπτονομίσματος μπορεί να εξηγηθεί τόσο από τη δυσκολία του χαρακτηρισμού του όσο και από τα τεχνολογικά χαρακτηριστικά της ύπαρξής του αποκλειστικά σε ψηφιακή μορφή.
Το κρυπτονόμισμα χρησιμοποιείται τόσο ως μέσο διάπραξης εγκλήματος όσο και ως αντικείμενο εγκλήματος. Με την απλοποίηση της διεπαφής χρήστη και την πρόσβαση στην καινοτόμο τεχνολογία blockchain, θα αυξηθεί ο αριθμός των εγκλημάτων που σχετίζονται με τα κρυπτονομίσματα, όπως η κλοπή, η απάτη, η ληστεία, η λεηλασία, ο εκβιασμός, η υπεξαίρεση και η εμπορική δωροδοκία.
5. Ο μετασχηματισμός των οικονομικών και νομικών σχέσεων επηρεάζει τη διαδικασία εισαγωγής νέων καινοτόμων ψηφιακών τεχνολογιών. Η μετάβαση των κοινωνικοοικονομικών σχέσεων σε ένα εικονικό δίκτυο συνεπάγεται αλλαγή στη ρύθμιση. Τα κρυπτονομίσματα είναι ένα ισχυρό εργαλείο για τη δημιουργία ενός αποκεντρωμένου συστήματος πληρωμών μεταξύ ομοτίμων. Σε αντίθεση με το συνηθισμένο χρήμα, η παραχάραξη κρυπτονομισμάτων είναι αδύνατη και καθορίζεται από το πρωτόκολλο αλληλεπίδρασης μεταξύ των συμμετεχόντων στο δίκτυο. Το αποτέλεσμα της χρήσης της τεχνολογίας blockchain είναι μια εναλλακτική λύση στην κυβερνητική ρύθμιση με το δικό της σύνολο κανόνων και κανονισμών.
Αυτό το άρθρο προέρχεται από μετάφραση του άρθρου: Cryptocurrency as a New Financial and Legal Instrument: Defining Cryptoassets in Property Law από τα αγγλικά και δημοσιεύεται με βάση την άδεια CC BY 4.0 Attribution 4.0 International Creative Commons.
Διαβάστε επίσης:
Κρυπτονομίσματα: Σε ισχύ ο νέος Ευρωπαϊκός Κανονισμός για προστασία και ενημέρωση επενδυτών
